czyli przykurcz rozścięgna dłoniowego jest chorobą objawiającą się permamentnym przykurczem palców.
1. Przyczyny
Przyczyny nie są do końca poznane. W literaturze opisuje się czynniki ryzyka jaki są historia rodzinna, alkoholizm, palenie papierosów, cukrzyca, urazy, padaczka, choroby tarczycy oraz wątroby. Mechanizmem powstawania jest rozplem komórek tkanki łącznej w obrębie rozścięgna dłoniowego
2. Diagnostyka
Diagnostyka obejmuje przede wszystkim badanie przedmiotowe przez ortopedę. Pomocnym w ocenie choroby jest test stołu, który wskazuje stopień zaawansowania choroby.
3. Leczenie
Podobnie jak w innych chorobach narządu ruchu w leczeniu możemy wyodrębnić leczenie farmakologiczne oraz zabiegowe.
Leczenie farmakologiczne preferowane jest w początkowych stadiach choroby i obejmuje:
wstrzyknięcie enzymu (Kolagenazy
- lek Xiapex - obecnie niedostępny) - lek rozpuszczający pasma tkanki łącznej
wstrzyknięcie Triamhexalu
- rodzaj sterydu skuteczny w początkowej fazie choroby
Leczenie operacyjne obejmuje:
małoinwazyjną metodę PNF ( percutaneus needle fasciotomy)
- zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym - przy pomocy igieł wykonuje się przecięcie rozścięgna
otwarta fasciotomia
-zabieg operacyjny polegający na usunięciu przykurczonego rozścięgna i plastyce skóry
4. Nawrót
Niestety choroba ta z natury ma duży odsetek nawrotów po leczeniu operacyjnym od 23-71% w zależności od indywidualnych predyspozycji.
5. Czy zawsze trzeba operować?
Nie. U każdego pacjenta należy indywidualnie ocenić czynniki ryzyka i stopień przykurczu palców, omówić wszystkie za i przeciw leczeniu operacyjnemu.